خدایا چه غریب است درد بی کسی و

 

 چه تنهایم در این غربت که تو هم از من رویگردانی

 

 و اینک باز به سوی تو آمدم

 

تا اندکی از درد درونم را برایت باز گویم

 

و خدایا

 

تو بهتر میدانی

 

آنچه درونم است

 

 تنهایی و بی کسی ام را دیده ای

 

 ,دربه دری و آوارگی ام را

 

و هزارو یک درد که بزرگترینش ناامیدی است

 

 .خدایا همه را کنار گذاشته ام

 

اما با ناامیدی و بی هدفی نمی توانم بسازم

 

 صبرم بسیار است

 

 اما پوج وبی هدف میدوم

 

. خسته شده ام خسته خسته

نوشته شده در یکشنبه 90/1/21 ساعت 1:13 عصر توسط جیمز هاتن| نظرات ( )